هر کسی رویی به سویی برده‌اند

وان عزیزان رو به بی‌سو کرده‌اند

چون قبور آن را مجصص کرده‌اند

پردهٔ پندار پیش آورده‌اند

ذوق در غمهاست پی گم کرده‌اند

آب حیوان را به ظلمت برده‌اند

گلبنان پیرایه بر خود کرده‌اند

بلبلان را در سماع آورده‌اند

ساقیان لاابالی در طواف

هوش میخواران مجلس برده‌اند

جرعه‌ای خوردیم و کار از دست رفت

[...]

به ایثار مردان سبق برده‌اند

نه شب زنده داران دل مرده‌اند

یکی صوفیان بین که می خورده‌اند

مرقع به سیکی گرو کرده‌اند

از آن ره به جایی نیاورده‌اند

که اول قدمْ پیْ غلط کرده‌اند

دامن چشمانش آلودست خونی کرده‌اند

یا مگر دوشینه تا وقت سحر می خورده‌اند

بر جمالش نقطه‌ای دیدم عجب آمد مرا

تا چرا بر روی خورشید آن سیاهی کرده‌اند

گفتم آن خال سیه بر روی خوبت چیست؟ گفت:

[...]

هنوز این زمانت خبر کرده اند

ز نو با سر تخته آورده اند

خیانت که با پادشا کرده اند

از انواع در دفتر آورده اند

خیانت که با پادشا کرده‌اند

ز انواع در دفتر آورده‌اند

یا رب که میرود سوی اعیان روزگار

آنها که راه فضل فراوان سپرده اند

وز روی عرض خویش غبار نبهر کی

از مکرمت بحیله احسان سترده اند

در عالم وجود بدست سخا وجود

[...]

رنج ما بردیم و گنج ارباب دولت برده‌اند

خار ما خوردیم و ایشان گل به دست آورده‌اند

گر حرامی در رسد با ما چه خواهد کرد از آنک

رخت ما پیش از نزول ما به منزل برده‌اند

می‌پرستان محبت را ز غم اندیشه نیست

[...]

زنده اند آنها که پیش چشم خوبان مرده اند

مرده دل جمعی که دل دادند و جان نسپرده اند

چشم سرمستان دریا کش نگر وقت صبوح

تا ببینی چشمه ها را کاب دریا برده اند

ما برون افتاده ایم از پرده ی تقوی ولیک

[...]

درین وادی از سر قدم کرده‌اند

به جای همه بلکه خون خورده‌اند

کسانی که در عشق پرورده‌اند

در آیت درایت طلب کرده‌اند

صاحبدلان که پیشتر از مرگ مرده اند

آب حیات از قدح مرگ خورده اند

اول کشیده رخت به سر منزل فنا

آنگه به دار ملک بقا راه برده اند

یابند بوی فیض بهار از نسیمشان

[...]

به صد نازقالب که پرورده اند

ازان قالب خشت پر کرده اند

آنان که ره بمنزل مقصود برده اند

روزیکه زاده اند همانروز مرده اند

چون نقش تن ز خانه هستی ستردنی است

ایشان بدست خود رقم خود سترده اند

خوش وقت عارفان که نمیرند همچو خضر

[...]

کبر مقتاً را فرامش کرده اند

تا چه باطل در خیال آورده اند