... در جنانی که هس شد ز جنان

در فغانم ز ننگ عالم دون

که کند خلق را بخود مفتون ...

... همه را کرد او تمام بیان

جمله پیشش فغان بر آوردند

بی دف و نای شورها کردند ...

... گفت موسی ورا در آخر کار

تیر جست از کمان فغان بگذار

هیچ از این مرگ نیستت چاره ...

... چونکه در مرگ نبودت ایمان

از چنان مرگ کن چنین افغان

ورنه چون می بری به هم ایمان ...

... بعد از این چون شد از نظر پنهان

چاره ای نیست غیر آه و فغان

گشت از فرقتش روان ویران ...

... منزلش گشت باز مقعد صدق

گرچه از رحلتش فغان کردیم

اشگ از چشمها روان کردیم ...

... تا نگردد میسرش باز آن

باشد اندر خروش و آه و فغان

جملۀ اولیا چنین کردند ...

این جزا را تو چون صدا میدان

کز که آید بوقت بانگ و فغان

گر بود بانگ سخت هم ز صدا ...

... چون که گردی تو عاقبت بیدار

بانگ و افغان کنی ز غم بسیار

دست خایی چو ظالمان در حشر ...

در شهر بگویید چه فریاد و فغان است

آن سرو مگر باز به بازار روان است ...

... هر برگ گل که باد صبا از چمن ربود

مرغان ز رنگ و بوی تو اندر فغان هنوز

چندین هزار سال حدیث تو گفته اند ...

... با تو یک رنگ شدم وز همه باز آمده ام

مرغ دل بر سر زلفت به فغان می گوید

چیست تدبیر که در چنگل باز آمده ام ...

... افتاده بینی بی خبر در پای سرو و نارون

هر شب فغان عاشقان آید ز کویت همچنان

کآید به وقت صبحدم فریاد مرغان از چمن ...

... بده بیار ستیز صلاح جویان را

فغان زچنگ برآورد پیاپی ای مطرب

وز آن فغان مدد روح بخش انسان را

خلاف مدعیان است التفات به چنگ ...

... ز در درآی و دمی در کنار من بنشین

که بی تو از همه اعضای من فغان برخاست

به گریه گرچه درآیم ز غایت رقت ...

... به هر کجا که نزاری به سوز دل بنشست

فغان ز سدره نشینان آسمان برخاست

... عجیب نیست اگر میل دل به دلبندست

فغان کنند نصیحت کنان نمیدانند

که بند پای دل مستمند من پندست ...

... ز خویش و آشنا بی گانه کرده ست

فغان از چشم دل دزدت که چشمم

چو گوشت معدن دردانه کرده ست ...

... میان عالم و جاهل کجا بود ترجیح

فغان اهل دل از زاهدان معترض است

دل از پی دو درم سیم و زر به کف تسبیح ...

... نزاریا به زه آور کمان آه و بنال

چنان که تیر فغانت به بیرجند افتد

... فدای دوست چو فرمان دهد برافشانند

فغان ز قصه زراقیان زهد فروش

جهود باشم ار آن کافران مسلمانند ...

... یا بکن کوتاه دست از ملت پیغمبرش

ورنه پیش شحنه بردارم فغان از محتسب

داد من بستاند از چشمان مست دل برش ...

... ز چین عرق چین مشکین تو

ختا در فغان است و چین در خروش

درون لبت چشمه روح بخش ...

... طالب مقصود را جنبش دردی کفاف

چند کنم بی زبان چند زنم بی فغان

ناله ی آهن گداز نعره ی گردون شکاف ...