چون خبر یابید جد مصطفی

از حلیمه وز فغانش بر ملا

وز چنان بانگ بلند و نعره ها ...

... صد هزاران عاشق و معشوق ازو

در فغان و در نفیر و جست و جو

کار ما اینست بر کوری آن ...

... پشت زیر پایش آرد آسمان

ظاهرت از تیرگی افغان کنان

باطن تو گلستان در گلستان ...

نامه دیگر نوشت آن بدگمان

پر ز تشنیع و نفیر و پر فغان

که یکی رقعه نبشتم پیش شه ...

... گر حقد و رشک او بیرون زند

تو از آن اعراض او افغان مکن

خویشتن را ابله و نادان مکن ...

... خصم گردند و عدو و سرکشان

تو بمانی با فغان اندر لحد

لا تذرنی فرد خواهان از احد ...

... ور دهان یابم چنین و صد چنین

تنگ آید در فغان این حنین

این قدر گر هم نگویم ای سند ...

... چونک ترک از سطوت سگ عاجزست

این اعوذ و این فغان ناجایزست

ترک هم گوید اعوذ از سگ که من ...

... چون شکست او گوهر خاص آن زمان

زان امیران خاست صد بانگ و فغان

کین چه بی باکیست والله کافرست ...

... من ز دستان و ز مکر دل چنان

مات گشتم که بماندم از فغان

من که باشم چرخ با صد کار و بار ...

... ماند هندو با چنان کنگ درشت

هندوک فریاد می کرد و فغان

از برون نشنید کس از دف زنان ...

... بر سر چاهی بدید آن دزد را

که فغان می کرد کای واویلتا

گفت نالان از چیی ای اوستاد ...

... آن زمان از ترس بستم من دهان

این زمان هیهای و فریاد و فغان

آن زمان بست آن دمم که دم زنم ...

... لیک داند هر که او را منظر ست

که فغان این سری هم زان سرست

دمدمه این نای از دم های اوست ...

... که بشر به سرشته آمد این بشر

گفت دلقک با فغان و با خروش

صاحبا در خون این مسکین مکوش ...

... کو چو بی آبان شود جفت خسی

ای فغان از یار ناجنس ای فغان

هم نشین نیک جویید ای مهان

عقل را افغان ز نفس پر عیوب

هم چو بینی بدی بر روی خوب ...

... نوبت روز فقیهان ناگهان

یک فقیه از حرص آمد در فغان

کرد زاری ها بسی چاره نبود ...

... دعوی مرغابیی کردست جان

کی ز طوفان بلا دارد فغان

بط را ز اشکستن کشتی چه غم ...

... گفت هاتف نیست باز آمد به خویش

عاقبت دانست کان بانگ و فغان

بد ز صندوق و کسی در وی نهان ...

... آنک داند این نشانش آن شناس

کو نباشد بی فغان و بی هراس

هم چو قاضی باشد او در ارتعاد ...

از باده لعل ناب شد گوهر ما

آمد به فغان ز دست ما ساغر ما

از بسکه همی خوریم می بر سر می ...

افغان کردم بر آن فغانم می سوخت

خامش کردم چو خامشانم می سوخت ...

... از حسرت آنکه گیرمت در آغوش

هرجای کنم فغان و هر سوی خروش

با تو قصص درد و فغان میگویم

ور گوش ببندی پنهان میگویم ...