... چو لطف شمس تبریزی ز حد رفت

من از وی گر فغان گویم زهی رو

... در بزد گفت بیا در بگشا هیچ مگو

دست خود را بگزیدم که فغان از غم تو

گفت من آن توام دست مخا هیچ مگو ...

... چه کند سرو و باغ را چو نظر نیست زاغ را

تو ز بلبل فغان شنو که وی است اختیار تو

منم از کار مانده ای ز خریدار مانده ای ...

... بنوازیش کای حزین مخور اندوه بعد از این

که خروشید آسمان ز خروش و فغان تو

منم از مادر و پدر به نوازش رحیمتر ...

... به پیشت دست می بندد ولیکن بر تو می خندد

به گورستان رو و بنگر فغان از نفس اماره

... دلم بردی نمی دانم چه آوردی دگرباره

فغان از چشم مکارت کز اول بود این کارت

که پاره پاره پیش آیی و بربایی دل پاره ...

... سرمست چنان خوبی کی کم بود از چوبی

برخاست فغان آخر از استن حنانه

شمس الحق تبریزی از خلق چه پرهیزی ...

... از عشق شب زلفت آن ماه گدازیده

وز پرتو رخسارت خورشید فغان کرده

ای دفتر هر سری شمس الحق تبریزی ...

... ولی پنهان کنش در ذکر الله

فغان کردن ز شیر حق بیاموز

نکردی آه پرخون جز که در چاه ...

... این طرفه که شخص بی دل و جان

چون چنگ همی کند فغانه

مشنو غم عشق را ز هشیار ...

... بهتر از این کرم بود جرم تو را گنه تو را

شرح کنم که پیش من بر چه نمط فغان کنی

بس که نگنجد آن سخن کو بنبشت در دهان ...

بر دیوانگان امروز آمد شاه پنهانی

فغان برخاست از جان های مجنونان روحانی

میان نعره ها بشناخت آواز مرا آن شه ...

... شمار موی عقل آن جا تو بینی گویی دنگستی

ز تیزی های آن جامش که برق از وی فغان آید

قدح در رو همی آید بریزش گویی لنگستی ...

امروز در این شهر نفیر است و فغانی

از جادوی چشم یکی شعبده خوانی ...

... که تا چون است احوال دل من

که از وی در فغان دیدم جهانی

ز گفتار حکیمان بازجستم ...

... ای دیده دل چه می نمایی

ای بلبل مست از فغانت

می آید بوی آشنایی ...

چو نماز شام هر کس بنهد چراغ و خوانی

منم و خیال یاری غم و نوحه و فغانی

چو وضو ز اشک سازم بود آتشین نمازم ...

... پی این قرار برگو دل بی قرار باری

ز سبو فغان برآمد که ز تف می شکستم

هله ای قدح به پیش آ بستان عقار باری ...

... که به جز عنایت شه نکند برو کلیدی

چو فغان او شنیدم سوی عشق بنگریدم

که چو نیستت سر او دل او چرا خلیدی ...

... پردلان را همچو دل بشکسته ای

بی دلان را در فغان افکنده ای

جان سلطان زادگان را بنده وار ...