... دل چون چنگست و عشق زخمه

پس دل به چه دل فغان ندارد

امروز فغان عاشقان را

بشنو که تو را زیان ندارد

هر ذره پر از فغان و ناله ست

اما چه کند زبان ندارد ...

... چو پرید سوی بامت ز تنم کبوتر دل

به فغان شدم چو بلبل که کبوترم نیامد

چو پی کبوتر دل به هوا شدم چو بازان ...

... گر بجویی دل ایشان چه شود

بس کن ای دل ز فغان جمع نشین

گر نگویی تو پریشان چه شود

... در خون دیده غرق به کهسار می رود

نه ماه خار کرد فغان در وفای گل

گل آن وفا چو دید سوی خار می رود ...

... کدام دلو فرورفت و پر برون نامد

ز چاه یوسف جان را چرا فغان باشد

دهان چو بستی از این سوی آن طرف بگشا ...

... که ای خدای اگر عفوشان کنی کردی

وگر نه درفکنم صد فغان در این بنیاد

مگیر یا رب از ایشان که بس پشیمانند ...

... من خمش کردم ای خدا لیکن

بی من از خان من فغان آمد

ما رمیت اذ رمیت هم ز خداست ...

... شربتی داری که پنهانی به نومیدان دهی

تا فغان در ناورد از حسرتش اومیدوار

چشم خود ای دل ز دلبر تا توانی برمگیر ...

... که از او محتسب و مهتر بازار بدرد

در فغانند از او از فقعی تا عطار

چون بگویند چرا می کنی این ویرانی ...

فغان فغان که ببست آن نگار بار سفر

فغان که بنده مر او را نبود یار سفر

فغان که کار سفر نیست سخره دستم

که تا ز هم بدرم جمله پود و تار سفر ...

... مثال نی ز لب یار کام پرشکرست

ولیک نیست چو نی از فغان و زاری سیر

بگفت تو ز چه سیری بگفتم از جز تو ...

... کنار ذره چو پر شد ز پرتو خورشید

همه به رقص درآیند بی فغان سماع

بیا که صورت عشقست شمس تبریزی ...

... دی که بگذشت روی واپس کرد

کای ز هجرت فغان سلام علیک

روز فردا ز عشق تو گوید ...

... همه چو کوس و چو طبلیم دل تهی پیشت

برآوریم فغان چون زنی تو زخم دوال

چگونه طبل نپرد بپر کرمنا ...

... تا ز نواش پی برد دل که کجاش می زنم

در دل هر فغان او چاشنی سرشته ام

تا نبری گمان که من سهو و خطاش می زنم ...

تا به کی ای شکر چو تن بی دل و جان فغان کنم

چند ز برگ ریز غم زرد شوم خزان کنم ...

... پیغام تو سوی آسمان بردم

بربند زنخ که من فغان ها را

سرجمله به خالق فغان بردم

زین بیش مگو غم دل ایرا من ...

... هر چند علامت نشان گویم

جان های لطیف در فغان آیند

آن دم که من از غمت فغان گویم

... همخانه گریخت از نفیرم

همسایه گریست از فغانم

... آتش جان سر برآورد از زمین کالبد

خاست افغان از دل و ما چون فغان برخاستیم

کم سخن گوییم وگر گوییم کم کس پی برد ...