... گهی تا پشت ماهی راه بردی

فغان از مردم کشتی برآمد

جهان یکبارگی گفتی سرآمد ...

... نیامد هیچ باد از گل خبردار

فغان برداشت شاه و اشک بگشاد

دلش صد جوی خون از رشک بگشاد ...

فغان برداشت آن مسکین مکار

که زنهار الا مان ای شاه زنهار ...

... کشید از خون بپای اسب اطلس

چو رعدی گشت حالی یک فغان زد

که گویی این جهان بر آن جهان زد ...

... ز عالم بین خود نادیده بویی

فغان میکرد کای گل چون کنم من

که خار توزدل بیرون کنم من ...

... که تا شد سرنگون سوی سفرماه

فغان برداشت مرغ صبحگاهی

منادی کرد از مه تا بماهی ...

... ز خلقش در جهان افتاد جوشی

فغان میکرد دل پرخون و رخ تر

که ای دردا که رسوا گشت دختر ...

... که باران ریزد آن در یک شبانروز

فغان میکرد کای چرخ دونده

نگونسارم چو خود در خون فگنده ...

... چوشاه ترک شد زان قصه آگاه

فغان برخاست زو زین غصه ناگاه

حمیت دردل او کارگر شد ...

... خوشی بر لاله میبارید ژاله

فغان میکرد و میگفت ای جهاندار

ز جان سیرم ندارم در جهان کار ...

... بهرمویی گرم بودی زبانی

نبودی هیچ موی بی فغانی

بدین هر بیت مویی میشکافم ...

... زهر خطی دلش از خط بدر شد

فغان در بست و در فریاد آمد

فلک را خود ازان کی یاد آمد ...

... ز بسیاری که زاری کرد بر خویش

فغان برداشتند ازوی پس و پیش

دل پر خون خود را بیم جان دید ...

... ز جانش می برامد ناله بر ماه

فغان میکرد کای خسرو زهی یار

نکوکاری بسی کردی زهی کار ...

... که از شورش غلط کرد آسمان راه

فغان برداشت شه کز جان چه خواهی

عنان را باز کش میدان چه خواهی ...

... بآخر چون بروم آمد شه روم

فغان برخاست از لشکر گه روم

برون شد شاه با لشکر تمامی ...

... زمین از اشک در طوفان گرفته

همه بازار ازو افغان گرفته

بناخن نقره نیلی فام کرده ...

... بپیش کشته خود باز میشد

فغان برداشته گل تا بعیوق

که عاشق زین به آید نزد معشوق ...

... جهان بر خویش کرده چون دهان تنگ

فغان میکرد و میگفت ای دل افروز

کجا جویم ترا در عالم امروز ...

... چو در جنبش فتاد این آتشین صحن

فغان برخاست از مرغان خوش لحن

جهانگیر از پگاهی روز دیگر ...

چون حاضر غایبی فغان بر چه نهم

چون از تو نشان نیست نشان بر چه نهم ...

من زین دل بی خبر به جان آمده ام

وز جان ستمکش به فغان آمده ام

چون کار جهان با من و بی من یکسانست ...

... وز بهر گریختن میان دربستیم

خوردیم غم عشق و فغان دربستیم

چون اهل ندیدیم زبان دربستیم

دی میشد و دل رها نمیکرد به کس

برخاسته صد فغان هر گوشه که بس

امروز همی آمد و هر ذره که هست ...

ای عقل ز شوق تو فغان در بسته

در وصف تو دل از دل و جان در بسته ...

... همچو ابراهیم در نار آمده

ای ز وصلت جانها اندر فغان

همچو موسی درجواب لن تران ...

... همه مردان در اینجا گه شده کل

فغان کردند از کل همچو بلبل

همه مردان در اینجا دردم لا ...

... از این پرده که در کون و مکانست

هزاران شور اینجا و فغان است

عجایب پرده جان بسته تو ...

... دریدی پرده ما در جهان تو

پس آنگه کردیم شور و فغان تو

دریدی پرده ما در حقیقت ...