گنجور

 
صائب تبریزی

آن که از چاک دل خویش بود محرابش

نشود پرده نسیان عبادت خوابش

جوش عشق از لب من مهر خموشی برداشت

این نه بحری است که در حقه کند گردابش

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode