گنجور

 
صائب تبریزی

تا ز زیر سنگ می آید برون مجنون ما

محمل لیلی برون رفته است از هامون ما

عارفان را کنج تنهایی بود باغ و بهار

در خم خالی چو می می جوشد افلاطون ما

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode