گنجور

 
اوحدی

گل را، که صبا، مرغ‌صفت بال گشاد

گفتی که: منجم ورق فال گشاد

چون گربهٔ بید خوانش آراسته دید

سر بر زد و بوی برد و چنگال گشاد

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode