گنجور

 
ناصرخسرو
ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید »

قصیدهٔ شمارهٔ ۴۷

نشنیده‌ای که زیر چناری کدوبنی

بررُست و بردمید برو بر، به روز بیست؟

پرسید از آن چنار که «تو چند ساله‌ای؟»

گفتا «دویست باشد و اکنون زیادتی است»

خندید ازو کدو که «من از تو به بیست روز

برتر شدم بگو تو که این کاهلی ز چیست»

او را چنار گفت که «امروز ای کدو

با تو مرا هنوز نه هنگام داوری است

فردا که بر من و تو وزد باد مهرگان

آنگه شود پدید که از ما دو، مرد کیست»

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode