گنجور

 
خیام

می نوش که عمرِ جاودانی این است،

خود حاصِلَت از دوْرِ جوانی این است.

هنگامِ گُل و مُل است و یاران سرمست،

خوش باش دمی، که زندگانی این است.

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode