رباعی شمارهٔ ۶۴
ای بس که نباشیم و جهان خواهد بود
نی نام زما و نینشان خواهد بود
زین پیش نبودیم و نبد هیچ خلل
زین پس چو نباشیم همان خواهد بود
ای بس که نباشیم و جهان خواهد بود
نی نام زما و نینشان خواهد بود
زین پیش نبودیم و نبد هیچ خلل
زین پس چو نباشیم همان خواهد بود
با دو بار کلیک بر روی هر واژه میتوانید معنای آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
شمارهگذاری ابیات | وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی) | شعرهای مشابه (وزن و قافیه) | منبع اولیه: ویکیدرج | ارسال به فیسبوک
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
علیرضا قربانی » ری تا روم » تهران (علیرضا قربانی)
برای معرفی آهنگهای دیگری که در متن آنها از این شعر استفاده شده است اینجا کلیک کنید.
حاشیهها
تا به حال ۷ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. برای نوشتن حاشیه اینجا کلیک کنید.
دوست نوشته:
به نظر می اید که حرف “ی” در سرچ ها درست عمل نمی کنه. من بس که جهان رو سرچ کردم و این کاراکتر رو … توی سرچ نشون می داد.
دوست نوشته:
“ ” به نظر کاراکتر رو نمی تونم توی حاشیه نشون بدم خودتون سرچ کنید متوجه می شید.
علی نوشته:
ای کاش الان هم بودی خیام جان رفیق فاب خودم میشدی
روفیا نوشته:
این رباعی برای مبتلایان به خودشاخ پنداری سروده شده است!
(:
روفیا نوشته:
یکی مرغ بر کوه بنشست و خاست
برآن که چه افزود و زان که چه کاست؟
من آن مرغم و این جهان کوه من
چو رفتم جهان را چه اندوه من؟
گمنام-۱ نوشته:
نبود ” خود شاخ پنداران ” البته غیمت است، اما حکیم بسیار فروتنی کرده است ،
جهان پس از خیام نه همان است که پیش ازو بود
حسین نوشته:
زان پس چو نباشیم همان خواهد بود