... آن یکی جفتک زند وین نعره وآن آواکند

گه ملک هوشنگ از مامک رباید خوردنی

گاه مامک با ملک دخت از حسد دعواکند ...

... هر پنج بزاده از یکی مادر

هوشنگی و مامی و ملک دختی

چارم پروانه مهرداد آخر ...

... نه چون دو پسر که مرد و یک دختر

هوشنگ به هشت سالگی باشد

بالنده و خوب روی و خوش مخبر ...

... شاداب چو شاخ های سیسنبر

هوشنگ به درس هوشش افزونست

وز هوش بود نشاطش افزون تر ...

... کشوری جای مه آبادی و شاهان مدی

مهترانی چو کیا مرز و چو آذر هوشنگ

آنکه جمشیدش برکرد زکیوان دیهیم ...

... بود چو باغ ارم شکفته و خرم

دیده شکوه سیامک و فر هوشنگ

شوکت طهمورث و شهنشهی جم ...

... شکرکه آمد دلم ازکین عری

دارم فرزندی هوشنگ نام

شکرا لله ز معایب بری

وز پس هوشنگ چهار دگر

مامی و مهری ملکی و پری ...

دو نفر بچه مقبول قشنگ

نام این سنجر و آن یک هوشنگ

هر دو هم بازی و هم قد بودند ...

... قلم و کاغذ خود گم می کرد

بود هوشنگ به عکس سنجر

پسری ساعی و باعقل و هنر ...

... مشق خط کرده و می کرد حساب

پدرش کوشش هوشنگ چو دید

از پی تربیتش رنج کشید ...

... پدر و مادرش از وی خرسند

زن گرفتند برای هوشنگ

از یکی طایفه با فرهنگ ...

... خوشگل و باشرف و پاک و عفیف

دید هوشنگ و پسندید او را

از همه طایفه بگزید او را ...

... روز اسباب کشی چون برسید

گفت هوشنگ که حمال آرید

بود حمالی تریاکی و خوار

عاجز و مضطر و بیکاره و زار

گفت هوشنگ که ای بیچاره

از چه هستی تو چنین بیکاره ...

... عاقبت مفلس و اینکاره شدم

کرد هوشنگ چو بسیار نظر

دید او هست مثال سنجر

گفت هوشنگ تو سنجر هستی

گفت آری ز کجا دانستی ...

... نمانده است جز باد در دست ما

کجا رفت هوشنگ و کو زردهشت

کجا رفت جمشید فرخ سرشت ...

... وین خسان بینند و اصلا شرم نیست

نزکیومرث و نه از هوشنگشان

اندرین صلحی که کردند این گروه ...

... وز سیامک چهر بیداد و ستم مستور بود

هم ز هوشنگش بسی پیرایه و دستور بود

هم ز تهمورس دد و دیو فتن مقهور بود ...