گنجور

حاشیه‌ها

پوریا سجادی در ‫۵ ماه قبل، دوشنبه ۴ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۳۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۰:

استاد گلپا این غزل رو در راست پنجگاه اجرا کردن بسیار زیباست

مهرداد در ‫۵ ماه قبل، دوشنبه ۴ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۳۸ دربارهٔ مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۶۹:

آن‌ها که هوای عشق موزون زده‌اند _ هر نیمه شبی سجده در خون زده‌اند

مهر و ماه در ‫۵ ماه قبل، دوشنبه ۴ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۱۳ در پاسخ به هو الحق دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۷:

درود بر شما

سپاسگزارم

پوریا سجادی در ‫۵ ماه قبل، دوشنبه ۴ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۰۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۲:

مشکین سایبان ابرو به نظر بنده باید مِشکین خونده بشه نه مُشکین. مِشکین یعنی سیاه و مُشکین یعنی خوش بو. معمولا به زلف یار نسبت داده میشه. 

فتنه انگیز مشو طره مشکین مگشای

تاب زنجیر ندارد دل دیوانه ما

 

به بوی ناقه ای کآخر صبا زآن طره بگشاید

ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل ها

 

مرا ترکیست مشکین موی و نسرین بوی و سیمین بر

سهالب مشتری غبغب هلال ابروی و مه پیکر

 

و خیلی جاهای دیگه. اما ابروی خوش بو به نظر معنی نمیده. 

غلام چشم آن ترکم که در خواب خوش مستی

نگارین گلشنش موی است و مشکین سایبان ابرو

یعنی بنده چشم آن مهروی هستم که در خواب، زینت چهره اش موی او و ابروی سیاه اوست. چون از زیبایی ظاهر صحبت گفته میشه هم قطعا مقصود بو و رایحه نیست منظور رنگ هست. چون بو نمیتونه زینت چیزی باشه. 

البته من سر رشته ای در ادبیات ندارم و هیچ بعید نیست جایی اشتباه کرده باشم. لطفا اصلاح بفرمایید🌹

حمید رضا۴ در ‫۵ ماه قبل، دوشنبه ۴ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۲۵ در پاسخ به سعمن دربارهٔ ایرج میرزا » قصیده‌ها » شمارهٔ ۱۰ - انتقاد از حجاب:

سلام جناب سعمن،

به نظر میرسد هدف از این آیه ای که ترجمه کردید، برقراری آرامش در جامعه و ایجاد امنیت برای زنان در برابر مردانِ خطا کار بوده، همراه با یادآوریِ بخشاینده و مهربان بودن خدا.

هموطن عزیزم، کجای این آیه فرمان میدهد که با زنانی که علاقه ای به رعایت این پند، و یا حتی به باور شما این دستور را ندارند، میباید با تنبیه جسمی و مالی برخورد کرد؟

در واقع، اگر شما به وجودِ شیطانی معتقدید، با این توانایی که بجای مهربانی خشم، و بجای بخشش انتقام را در جامعه ترویج دهد، آن هم بدست گردانندگان آن جامعه، تا از این راه دین، و ایمانِ به آن را از مردم دور کند، و آنرا بسوی بدنامی و بی آبرویی و حتی نابودی بکشاند، و به این اوضاع بخندد و از آن لذت ببرد، پس باید پرسید… براستی گول خورده کیست؟

بابک چندم در ‫۵ ماه قبل، دوشنبه ۴ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۱:۲۱ در پاسخ به رضا عزیزی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۶:

کلاچ ندارد چرا که اتوماته، اتوماته، اتومات....

رضا عزیزی در ‫۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۲۶ در پاسخ به عباسی-فسا @abbasi2153 دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۶:

اگه لطف بفرمایید 🙏 ( کلاچ) رو هم از غزل استخراج کنید

سپاس خواهیم گفت از برای شما 🤲💚

نسیم صبا در ‫۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۲۸ در پاسخ به مصطفی دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۱۲:

خدمت شما عرض کنم عرفان حقیقی همون چیزی هست که در کربلا اتفاق افتاد

اگر چیزی با این مغایرت داشته باشه اعتباری نداره و گذراست

نسیم صبا در ‫۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۲۶ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۱۲:

این شعر رو مرحوم سید احمد نجفی برای اباعبدالله الحسین استفاده کردند و افراد غریبه و نامحرم که تو این فازا نیستن نمیتونن درک کنن

بزرگی هر شخصی به اندازه تعلقاتشه و تعلق ما هم مشخصه 

نگاه دار دلی را که برده ای به نگاهی حسین جان

ر.غ در ‫۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۵۴ دربارهٔ سوزنی سمرقندی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۲۳ - امام کیست:

با سلام. سوز نگر نادرست است. سوزنگر باید باشد در مصراع پایانی.

 

 

سیدمحمد جهانشاهی در ‫۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۱۱ دربارهٔ یغمای جندقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۷۱:

یاری از سویِ کَسان خواهم و گوید یعقوب،

T۱۰ در ‫۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۴:۴۸ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۴۷:

شعر بسیاز زیباست و از نظر من میخواد این رو بگه که هرچیزی علاوه بر خوبی، بدی هم داره و هرچیز اونی که نشان میده نیست.

 

احمدرضا نظری چروده در ‫۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۴:۲۷ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۴۷:

بیدل از خرد و بزرگ آن به که برداری نظر

دورگاوان رفت واکنون حاضران گوساله اند

می توان بامقدمه تاریخ جهانگشای جوینی مقایسه کرد.

 

۹۱۲۴۶۴۳۳۹۶ farhad در ‫۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۵۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶:

با توجه به بیت قبلی که دسته کوزه رو دست ادمی که قبلا بر گردن یاری بوده تشبیه میکنه به نظرم این بیت هم تشبیه اعضای بدن هست نه شاه و وزیر و .... من برداشتم این هست که کاسه ای که کوزه به آن می می‌ریزد منظوره خیام این است که کاسه جلوی کوزه از لب های معشوق ساخته شده( هر کاسه می که بر کف مخموریست از عارض مستی و لب مستوریست). همه اشعار خیام رو میشناسیم نمیشه از حقیقت دور شد به تصویر مربوط به بیت هم دقت کنید.به نظر شما کاسه و کوزه از کجای بدن ساخته شدن؟ ممنون میشم نظرتون رو بگید

سیدمحمد جهانشاهی در ‫۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۳۹ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۳:

آواز گلپا با ویلن پرویز یاحقی ، عالی است با این غزل

سیدمحمد جهانشاهی در ‫۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۳۸ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۳:

آواز یونس دردشتی با ویلن اسدالله ملک ، عالی است با این غزل .

سیدمحمد جهانشاهی در ‫۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۲۶ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۳:

ناصرِدین شاهِ راد ، آن که بِدو  ابر گفت،

نردشیر در ‫۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۲:۳۱ دربارهٔ سعدالدین وراوینی » مرزبان‌نامه » باب نهم » رجوعِ آزادچهره بخدمتِ شاه و ایرادِ نصایح:

مقامات حمیده....

مهرداد در ‫۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۲:۰۶ دربارهٔ مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۵۱:

غم، با لطف تو شادمانی گردد - عمر، با نظر تو جاودانی گردد" درست تر است

مهرداد در ‫۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۲:۰۱ دربارهٔ مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۵۰:

ز اندیشهٔ این،  دلم به خون می‌گردد - کاخر کار من و تو چوون می‌گردد؟

۱
۱۶۴
۱۶۵
۱۶۶
۱۶۷
۱۶۸
۵۲۷۱