رضا از کرمان در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۰۴ در پاسخ به بانو دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۲:
بانوی گرامی سلام
احتمالا پس از گذشت این مدت که از سوال شما میگذرد به پاسخ خود رسیده اید ولیکن در حد بضاعت توضیحی خدمتتان معروض میدارم :
عزیزم باز مثل همیشه بحث برسر جایگاه ویژه روح خداییست همان امانت الهی که کوهها وزمین وآسمانها از قبول آن سر باز زدند ولیکن انسان ظلوم جهول آن را پذیرفت اول باید تفاوت تن وجان را درک کنیم تن عبارت از کالبد خاکی ماست وجان همانست که به این کالبد اعتبار وحیات میبخشد فرق یک انسان زنده با یک میت بی جان فقط در بود ونبود روح است یا همان جان وگرنه ،از نظر ظاهری وفیزیکی میت با انسان قبل از فوت هیچ فرقی ندارد پس عزت ،اعتبار وشان انسانی هرکس صرفاً در روح اوست یا بهتر بگویم بخش نامیرای هر آدمی مولانای عزیز مثل همیشه دارد ما را به این تفکر وامیدارد که جان جان ما یا به عبارتی ماهیت ادامه حیات ما در وجود ماست ولی متاسفانه بدلیل تعلقات خاطر دنیوی ما ،جایگاهی ندارد واین چیز عجیبی نیست اگر با چشم بصیرت در رفتارو اعمال آدمیانی که در اطراف ما وجود دارند به دقت نگاه کنیم به این نتیجه خواهید رسید که اغلب ما فقط در هر روز که از خواب برمیخیزیم تا شبانگاه که دست از فعالیت برمیداریم بیشتر در فکر پرورش جسم وبقول استاد پرویزشهبازی کسب تایید دیگران در فربه کردن بعد فیزیکی خودمان هستیم ودر بعضی موارد از بعد اصلی خودمان وهمان جنبه روحانی خود غافلیم ودلیل اینکه خداوند ما را ظلوم وجهول گفته همین است که قدر این گوهر درونی واین بعد خدایی خود را نمیدانیم ودر قمار زندگی این گهر را مفت میبازیم وگوش به پند حکیم نمیدهیم که فرموده مفروش خویش ارزان که توبس گرانبهایی برای تصاحب مال بیشتر ،پست وسمت بالاتر وامکانات آسایشی مرفه تر و.... حاضر به هر معامله ای میشویم حاضر به پایمال کردن حق وحقوق دیگری میشویم در این میان جایگاه آن جان یا روح خدایی کجاست ؟آنکه مالک اصلی هویت ماست ولی متاسفانه جای ندارد خداوند در ایه 14 از سوره مبارکه ال عمران پیامی ارزنده به ما میدهد آنجا که فرموده : "مردم را حبّ شهوات نفسانی، از میل به زنها و فرزندان و همیان‌هایی از طلا و نقره و اسبهای نشان دار نیکو و چهارپایان و مزارع در نظر زیبا و دلفریب است، (لیکن) اینها متاع زندگانی (فانی) دنیاست و نزد خداست منزل بازگشت نیکو". اول آیه در معرفی مواهب دنیوی کلمه زین للناس را آورده بدین تعبیر که اینها را زینت داده ایم یعنی اینها اصل نیست طلا را کسی زینت نمیدهد بلکه سکه مسی را باآب طلا ،مطلا کرده وزینت میدهند صرفاً برای فریب دنیا پرستان .به امید آنکه هریک از ما بتوانیم روح خداییمان را در جایگاه واقعی خود قرار داده وقدر دان این موهبت الهی باشیم .در بیت آخر هم کلید را به ما داده ومیگوید تا از این عقل معاش نگذری به این جایگاه رفیع نخواهی رسید.
تو به روح بی‌زوالی ز درونه باجمالی
تو از آن ذوالجلالی تو ز پرتو خدایی
شاد وسرافراز باشی عزیز
ابوالفضل شریفی در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۱۶ در پاسخ به فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) دربارهٔ سعدی » مواعظ » مفردات » شمارهٔ ۳۴:
سلام خیلی خوشحالم که هرجای شعر که می رسم ، عیب و ایرادی در متن یا وزن می یابم ، حاشیه ی راهگشای شما را در پایین شعر می بینم موفق و پاینده باشید
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۳:۱۹ دربارهٔ عطار » تذکرة الأولیاء » بخش ۱۰ - ذکر فضیل عیاض رحمة الله علیه:
«دو خصلت است که دل را فاسد کند: بسیار خفتن و بسیار خوردن».
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۳:۱۴ دربارهٔ عطار » تذکرة الأولیاء » بخش ۱۰ - ذکر فضیل عیاض رحمة الله علیه:
«وقتی بود که آنچه می کردند، به ریا می کردند. اکنون بدانچه نمی کنند ریا می کنند».
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۱:۳۱ دربارهٔ عطار » تذکرة الأولیاء » بخش ۹ - ذکر رابعه عدویه رحمة الله علیها:
گفتند: بنده راضی کِی بُوَد؟
گفت: آنگاه که از محنت شاد شود. چنانکه از نعمت
رضا عزیزی در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۴۸ در پاسخ به Hamideh Mahdian دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۴:
شما حساب ابجد رو کامل از بر هستید؟ منظورم اینه ک میتونید تاریخ روز و ماه و سال رو بیابید؟
م ش در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۲۶ دربارهٔ شیخ بهایی » شیر و شکر » بخش ۶ - فی المناجاة و الشوق الی صحبة أصحاب الحال و ارباب الکمال:
السلام علی الحسین و‌علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین و رحمت الله و برکاة
عاشقان جمالت اتش گرفتند
و در دریای صفات پاک و زلال و‌خداجویت غرق شدند
روحش شاد ۵۰ سال پیش اقای فاتحی ( رحم‌الله ) در شهرضا بزرگ هئت زنجیر زنان ظهر عاشورا در صحن امامزاده حضرت شاهرضا این اشعار ناب از شیخ بهایی رحمت الله علیه را اشک ریزان میخواندند ، پروردگارا دست ما و دامان سیدالشهدا در دو دنیا
مهرداد ت در ۴ ماه قبل، جمعه ۲۲ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۵۸ در پاسخ به برگ بی برگی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۴:
بسیار عالی، سپاس از اشتراک گذاری
مجید ملک محمد در ۴ ماه قبل، جمعه ۲۲ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۵۵ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی بهرام گور » بخش ۸:
در این ابیات "نایژه" بمعنی مجرای بول یا نره یا آلت مردیست و در همین معنا در بندهش نیز بکار رفته است. پس "نایژه سست" به نره سست (عنین) و "نره رست" (نره مستحکم و راست) نره طبیعی و سالم است و دربارۀ این موضوع "زنش" (زن او) اظهار نظر کرده و نه "دلش" (دل او)؛ گویا مصحح محترم اظهار نظر درباره نایژه (نره) شوهر را دون شأن یک زن میدانسته اند و با همین ایده به خود اجازۀ دستبرد در کلام حکیم فردوسی را داده اند.
لطفن ابیات بشکل نسخ قدیمی شاهنامه یعنی بشکل زیر (زنش بجای دلش) اصلاح گردد با سپاس
چنین گفت کاین نورسیده به جای
یکی زن گزین کرد و شد کدخدای
به کار اندرش نایژه سست بود
زنش گفت کآن سست خودرست بود
ارشیا جوانمرد در ۴ ماه قبل، جمعه ۲۲ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۰۷ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۵۲ - غم وطن:
مصرع اول بجای کلمه "خیر" باید واژه "خبر" باشد.
سایهء خدا در ۴ ماه قبل، جمعه ۲۲ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۲۷ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » بیان وادی معرفت » حکایت مردی که در کوه چین سنگ شد:
در هم می خوردن یعنی چه ؟
پریشان در ۴ ماه قبل، جمعه ۲۲ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۹:۰۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵:
بگو ستاره ی دردانه، در انزوای رصدخانه، کدام کوزه شکست آن‌روز؟
پریشان در ۴ ماه قبل، جمعه ۲۲ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۲۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۱:
خیام نه آتئیست بوده نه تئیست. ندانم گرا بوده، در برخی رباعی ها این شکش رو بیان میکنه.
احمد نیکو در ۴ ماه قبل، جمعه ۲۲ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۱۳ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۶:
متن بیت اول رباعی
مشنو سخن زمانه ساز آمدگان
می خواه مروق ز طراز آمدگان
مهدی در ۴ ماه قبل، جمعه ۲۲ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۱۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۰۷:
با خواندن نظرات اندکی متاثر شدم که چرا هم‌زبان من به‌جای مطالعه‌ی «متن» باید سراغ «حواشی» دست چندمی مثل «ملت عشق» بروند که نویسنده‌اش از روی ترجمه‌ی متن، تفسیر به رای کرده، آنوقت آن تفسیر به رای دست چندمِ از روی ترجمه را به فارسی ترجمه می‌کنند و مخاطب فارسی‌زبان هم بخواند.
همینقدر دور از متن، همینقدر زرد، همینقدر مطابق میل و سلیقه‌ی شخصی.
کاش به متن برگردیم.
رضا از کرمان در ۴ ماه قبل، جمعه ۲۲ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۴۳ در پاسخ به استاد سیاست دربارهٔ سعدی » گلستان » باب اول در سیرت پادشاهان » حکایت شمارهٔ ۳۰:
سلام
به ضرب المثل زمستان میگذره روسیاهیش به زغال میمونه نزدیکتره
سیدجواد سیدی در ۴ ماه قبل، جمعه ۲۲ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۴۸ دربارهٔ عمان سامانی » گنجینة الاسرار » بخش ۲۹:
بند ۳۰ را علامه مروجی سبزواری این طوری می خونه
عشق آمد، عقل ازو پا مال شد
Saeid Soltani در ۴ ماه قبل، جمعه ۲۲ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۱۵ در پاسخ به Mehrdad Dehkori دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۱۳۵ - اطوار و منازل خلقت آدمی از ابتدا:
فوق العاده بود . درود بر شما
استاد سیاست در ۴ ماه قبل، جمعه ۲۲ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۲:۲۵ در پاسخ به دکتر صباغ نیا دربارهٔ سعدی » گلستان » باب اول در سیرت پادشاهان » حکایت شمارهٔ ۳۰:
هیچ ارتباطی با این ضرب‌المثل نداره!
محمد خراسانی در ۴ ماه قبل، شنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۲۳ دربارهٔ منوچهری » دیوان اشعار » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۵۳: