غزل شمارهٔ ۶۴۰
دل راگشاد کار ز صد عقده برترست
آزادی طبیعت این مهره ششدرست
غواص آرزوی گرفتاری توایم
ما را تأمل گره دام گوهرست
سر برنمیکشیم ز خط رضای دوست
چون خامه سعی لغزش ما هم به مسطرست
رنگ پریده ایست ز روی خزان ما
در بوتههای غنچه اگر خرد زرست
گر آرزو به چشم تامل نظرکند
خط لبی که دیده فریب است ساغرست
دریاکشیست مشرب بیهوشی حباب
از خویش رفتنت به دو عالم برابرست
دارم نوید مقدم سیماب جلوهای
ناصح خموش! گوشم از آواز پاکرست
تجدید رنگ و بو، نرود از بهار من
نخل حبابم و نفسم جمله نوبرست
واماندگی، فسردهٔ یأسم نمیکند
تسلیم سایه پرتو خورشید را پرست
بالا دویست آبلهٔ پا در این بساط
اینجا چو شمعگر قدمی هست بر سرست
فردا به خلد هم اگر این ما و من بجاست
ما را همین جبین عرقناککوثرست
یک روی گرم در همه عالم پدید نیست
خورشید هم به کشور ما سایهپرورست
دشوار نیست قطع امید من آنقدر
مقراض یأسم و دم تیغم مکررست
بیدل به قلزم اثر انتظار عشق
چشم تری که بی مژه گردید گوهرست
با دو بار کلیک بر روی هر واژه میتوانید معنای آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
شمارهگذاری ابیات | وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف) | شعرهای مشابه (وزن و قافیه) | منبع اولیه: بیدل نشر نگاه | ارسال به فیسبوک
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
برای معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است اینجا کلیک کنید.
حاشیهها
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. برای نوشتن حاشیه اینجا کلیک کنید.
محمد طاها کوشان نوشته:
با سپاس بی پایان از دست اندرکاران گنجور
حروفچین یا تایپست تلاش دراد تا درست بپیند و یا تایپ نماید. اما اشتباهات املایی آنرا به اصطلاح کابل ما پروف خوان می گرفت و درست می نوست. من هم با همان عادت خدمت تان گونه درست این بیت را می نمویسم:
غزل شمارهٔ ۶۴۰
در بوتههای غنچه اگر خرد زرست
اشتباه تایپی دارد و خرد زرست هیچ مفهومی ندارد
در بوته های غنچه اگر خوردۀ زراست./
یار و یاورهمه خدا باد
محمد طاها کوشان نوشته:
با سپاس بی پایان از دست اندرکاران گنجور
حروفچین یا تایپست تلاش دراد تا درست بچیند و یا تایپ نماید. اما اشتباهات املایی آنرا به اصطلاح کابل ما پروف خوان می گرفت و درست می نوشت. من هم با همان عادت خدمت تان گونه درست این بیت را می نویسم:
غزل شمارهٔ ۶۴۰
در بوتههای غنچه اگر خرد زرست
اشتباه تایپی دارد و خرد زرست هیچ مفهومی ندارد
در بوته های غنچه اگر خوردۀ زراست./
یار و یاورهمه خدا باد