گنجور

 
انوری

ای دل چه کنی به عشوه خود را خرسند

پای تو فرو گلست و این پایه بلند

بالغ شده‌ای ببر زباطل پیوند

چون طفل زانگشت مزیدن تا چند

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode