گنجور

 
انوری

انوری شعر و حرص دانی چیست

این یکی طفل و آن دگر دایه

پایهٔ حرص کدیه و طمعند

تا نگردی به گرد آن پایه

تاج داری خروس وار از علم

چه کنی همچو ماکیان خایه

گردن و گوش نفس مردم را

همت آمد بهینه پیرایه

عمر تو گوهری گران‌مایه است

تو یکی شاعر گران‌سایه

بیش بر یاد ژاژ شعر مده

ای گران‌سایه آن گران‌مایه

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode