خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۵

بر مفرش خاک خفتگان می‌بینم

در زیرزمین نهفتگان می‌بینم

چندانکه به صحرای عدم می‌نگرم

ناآمدگان و رفتگان می‌بینم