ما شناسیم کان چه ذُلّی بود

وان چه بندی و آن چه غُلّی بود

شنودم من که جایی بی دلی بود

نه از دل هم چو ما بی حاصلی بود

یکی روزی مرا یک مشکلی بود

که درآن مشکلم بس حاصلی بود

چون همه یاد تو از مولی بود

همچو مجنونت همه لیلی بود

نیم خر خود مایل سفلی بود

نیم دیگر مایل عقلی بود

عشق مولی کی کم از لیلی بود

گوی گشتن بهر او اولی بود

آنرا که پیشوای دو عالم علی بود

نزد خدای منزلتی بس علی بود

اقبال دارد آنکه زند دم ز دوستیش

بل بندگی قنبرش از مقبلی بود

امروز هر دلی که تهی باشد از ولاش

[...]

نماز معنوی زان علی بود

که جان او ز نور حق جلی بود

نشاطم هر زمانی بر گلی بود

سماعم بر نوای بلبلی بود

مسلمانان مرا وقتی دلی بود

که با وی گفتمی گر مشکلی بود

به گِردابی چو می‌افتادم از غم

به تدبیرش امیدِ ساحلی بود

دلی همدرد و یاری مصلحت بین

[...]

عشق مولی کی کم از لیلی بود؟

کوی گشتن بهر او اولی بود

گر تو حق را بنده‌ای بتگر مباش

ور تو مرد ایزدی، آذر مباش

مگو عشاق را وقتی دلی بود

کجا دل عقده بس مشکلی بود

دلم دانسته در دام تو افتاد

تو پنداری که صید غافلی بود

بخاک از عشق بردم آن حکایت

[...]

چنین دیدم که زیبا منزلی بود

درآن خلوت ز خاصان محفلی بود

من و دل را بکویی منزلی بود

که در هر سو دلی با بیدلی بود

چرا خود عشق زینسان مشکل افتاد

که آسان شد از وهر مشکلی بود

میان بحر ره گم کرده ای را

[...]

اگر زین پیش بر دستم دلی بود

از او هر لحظه پایم در گلی بود

فتد دیوانه از زنجیر و افتاد

به زنجیر تو هر جا عاقلی بود

ز ضعف پیری آسان کرد چشمم

[...]

گر تنش از عالم سفلی بود

جان او از ذروه ی اعلی بود

برین مست و پریشان رحمت آرید

که وقتی کاردانی کاملی بود

نبودی حاصل عقل ار جنون گشت

چرا دیوانه هرجا عاقلی بود

پس از وی پیر مجذوب علی بود

که اندر عهد خود قطب و ولی بود

ز بس نور جمالش منجلی بود

بهر جا تافت آن وجه العلی بود