اگر من گناهی گران کرده‌ام

و گر کیش آهرمن آورده‌ام

که تا من ترا دیده‌ام برده‌ام

خروشان و جوشان و آزرده‌ام

نکردی تو این بد که من کرده‌ام

ز گفتار بیهوده آزرده‌ام

بدین گونه پیمان که من کرده‌ام

به یزدان و سوگندها خورده‌ام

که بی‌خاک و آبش برآورده‌ام

نگه کن بدو تاش چون کرده‌ام

همی گفت گر من گنه کرده‌ام

ازینسان به بند اندر آزرده‌ام

گر آن نیکویها که من کرده‌ام

همان رنجهایی که من برده‌ام

کنون کارهایی که من کرده‌ام

ز گردنکشان سر برآورده‌ام

به توران و چین آنچ من کرده‌ام

همان رنج و سختی که من برده‌ام

دگر آنک گفتی که من کرده‌ام

به هندوستان رنجها برده‌ام

به گردوی من نامه‌ای کرده‌ام

هم از پیش تیمار این خورده‌ام

بدین خویشی اکنون که من کرده‌ام

بزرگی به دانش برآورده‌ام

ز خوبی و از مردمی کرده‌ام

به پاداش او روز بشمرده‌ام

همه دیده‌اند آنچ من کرده‌ام

غم و رنج وسختی که من برده‌ام

بدین من که شاهم نیازرده‌ام

به دل هرگز این یاد ناورده‌ام

بدین سان ز پیش تو آورده ام

بدین هر دو بی دین کمین کرده ام

همی گفت کین جور من کرده ام

که دو خسته دل را بیازرده ام

نمیدم مگردان کی آزرده ام

غم و مهر دل با خود آورده ام

مرا لشکری کازمون کرده‌ام

همین بس که از زاول آورده‌ام

نه هرگز به جایت بدی کرده ام

نه شاه جهان را بیازرده ام