هر شبی وقت سحر در کوی جانان می‌روم

چون ز خود نامحرمم از خویش پنهان می‌روم

چون حجابی مشکل آمد عقل و جان در راه او

لاجرم در کوی او بی عقل و بی جان می‌روم

همچو لیلی مستمندم در فراقش روز و شب

[...]

هر کجا شهری است قطاع من است

گر بایران گر بتوران میروم

صدهزاران ترک دارم در ضمیر

هرکجا خواهم چو سلطان میروم

من ز وصلت چون به هجران می روم

در بیابان مغیلان می روم

من به خود کی رفتمی او می کشد

تا نپنداری که خواهان می روم

چشم نرگس خیره در من مانده‌ست

[...]

عاشق مستم به کوی می فروشان می روم

ساقی رندم به سوی باده نوشان می روم

کوزهٔ می دارم و رندانه می گردم روان

عقل را بگذاشتم نزدیک مستان می روم

نقطه در دایره بنمود خوش دوری تمام

[...]

هر کجا شهریست اقطاع من است

گه به ایران گه به شروان می روم

صد هزاران ترک دارم در ضمیر

هر کجا خواهم چو سلطان می روم

گاهی به کوه و گاه به صحرا نمی روم

چون سیل بی حجاب به هر جا نمی روم

در کوهسار سنگ ملامت مجاورم

مجنون صفت به دامن صحرا نمی روم

نقش فنا در آینه خشت دیده ام

[...]

آسان به جلوه های تو، از جا نمی روم

برپاست محشر و به تماشا نمی روم

تعظیم سفله، پست کند قدر مرد را

از جا، به آمد آمد دنیا، نمی روم

من ز بهر دادن جان می روم

سوی مهمانگاه جانان میروم

عاصیم لایق به آتش سوی نیران می‌روم

نی بجز از انفعال جرم و عصبان می‌روم