بگوید بخاقان که بهرام رفت

به زاری و خواری و بی‌کام رفت

مال رفت و زور رفت و نام رفت

بر من از عشقت بسی ناکام رفت

هر که دلارام دید از دلش آرام رفت

چشم ندارد خلاص هر که در این دام رفت

یاد تو می‌رفت و ما عاشق و بیدل بدیم

پرده برانداختی کار به اتمام رفت

ماه نتابد به روز چیست که در خانه تافت

[...]

گرم نا پسندی بر اقلام رفت

حدیث از می و مطرب و جام رفت

ساقی بیار باده که ماهِ صیام رفت

دَردِه قدح که موسمِ ناموس و نام رفت

وقتِ عزیز رفت بیا تا قضا کنیم

عمری که بی حضور صُراحی و جام رفت

مستم کن آن چنان که ندانم ز بی‌خودی

[...]

ز نبضش قرار از دل آرام رفت

به همراهی آن گل اندام رفت

باز شکاریش چه از دام رفت

گریه کنان زن بلب بام رفت

تر کک نادان چو بحمام رفت

موز تنش، پوست ز بادام رفت!

تر کک بیچاره بناکام رفت

طایر سیم آورش از دام رفت

گفتی دل از قفای نکویان کدام رفت

هر جا که دید سر و قدی خوش خرام رفت

دانی که داشت توبه ی من تا به کی ثبات

چندان که از سبو می گلگون به جام رفت

هرگز نمی شود که شود نام او بلند

[...]

ور گرفتم پای من در دام رفت

از تنم کی شوکت و کرکام رفت

عمر رفت و روز رفت و شام رفت

سال رفت و ماه رفت ایام رفت

سال رفت و ماه رفت ایام رفت

روز رفت و صبح رفت و شام رفت

بی تو نباشد عجب، گر زدل آرام رفت

می رود آرام دل، چون که دل آرام رفت

از رخ و زلف تو بود، گر زدل آرام رفت

بی رخ و زلفت زدل طاقت و آرام رفت

سعی نمودم بسی، در طلب تو ولی

[...]

صبح از مشرق ز مغرب شام رفت

جام صد روز از خم ایام رفت