سخن هر چه از دخت مهراب نیست

به نزدیک زال آن جز از خواب نیست

برین کینه آرامش و خواب نیست

همی چون دو چشمم به جوی آب نیست

که گفتی بدین منزلت آب نیست

همان جای آرامش و خواب نیست

ز چیزی که ما را بدو تاب نیست

ز یاجوج و ماجوج مان خواب نیست

به رادی دل زفت را تاب نیست

دل زفت سنگیست کش آب نیست

کرا با خمار گران تاب نیست

ورا چون کباب و می ناب نیست

چون خوی او عنبر سارا و مشک ناب نیست

با سنان و نیزه او اژدها را تاب نیست

آفتاب و ماه را با طلعت او تاب نیست

چون حدیث او بپاکی لؤلؤ خوشاب نیست

کوه آهن باشرار تیغ او جر آب نیست

[...]

ای سروری که چون تو به رادی سحاب نیست

چون رای روشن تو بلند آفتاب نیست

مهمان رسیده‌اند تنی چندم این زمان

قومی که شان برفتن از اینجا شتاب نیست

داریم کودکی که چو روی و چو موی او

[...]

با نور و تاب فکرت تو آفتاب نیست

آن را نظیر رای تو خواندن صواب نیست

تو آفتاب دینی و در آفتاب چرخ

صد یک ز رای و فکرت تو نور و تاب نیست

از آفتاب جود تو ای آفتاب دین

[...]

دل را زعشق دوست ملامت صواب نیست

در جوی عشق بی مژه عاشق آب نیست

گر دل به دام عشق زخوبی دراوفتد

بر هر دلی که عاشق او شد عتاب نیست

زان روی آبدار در این دیده آب نیست

[...]

دل را زعشق دوست ملامت صواب نیست

در جوی عشق بی مژه عاشق آب نیست

زان روی آبدار در این دیده آب نیست

زان چشم نیم خواب در این چشم خواب نیست

هر آنچ آفرید او‌، به اسباب نیست

به دریافتن عقل را تاب نیست

گفت مرد پاسبان را خواب نیست

روی عاشق را به جز اشک آب نیست

احوال ناتوانی ایام خویشتن

در مجلس رفیع تو گفتن ثواب نیست

داریم دلبری که چو روی و چو موی او

گلبرگ نوشکفته و مشک بتاب نیست

در بند خواب او همه حیران بمانده ایم

[...]

جمع باشید ای حریفان زانک وقت خواب نیست

هر حریفی کو بخسبد والله از اصحاب نیست

روی بستان را نبیند راه بستان گم کند

هر که او گردان و نالان شیوه دولاب نیست

ای بجسته کام دل اندر جهان آب و گل

[...]

گو که ما را غیر این اسباب نیست

در مفازه هیچ به زین آب نیست

آن لطافت پس بدان کز آب نیست

جز عطای مبدع وهاب نیست

روز در خوابی مگو کین خواب نیست

سایه فرعست اصل جز مهتاب نیست

جست سقا کوزه‌ای کش آب نیست

وان دروگر خانه‌ای کش باب نیست