چو گیری جام و دولت کامرانی

سرا بر ما سرود خسروانی

برآرد روزگارت از سه لب کام

لب یار و لب جوی و لب جام

چو گیری جام رامش کامرانی

سراید با سرود خسروانی

برآرد روزگارت از سه لب کام

لب یار و لب جوی و لب جام

چو شاه اختران افراشت خرگاه

نه از اختر نشان ماند نه از ماه

بتاب ای آفتاب سال و مه سوز

ممان بر جای نز شب نام و نزروز

ما و زاهد را زبان آشنائی نیست با هم

او نمیداند عراقی من نمی گویم حجازی